Να που συμβαίνουν και αυτά! Η κολλητή σας δεν θέλει να τον δει μπροστά της και αυτός δεν ανέχεται ούτε την παρουσία της στον χώρο. Σας τηλεφωνά η κολλητή σας , κατεβάζει τα μούτρα του ο καλός σας. Εκεί που απολαμβάνετε το καφεδάκι σας και ο «κοινωνικό σχόλιο» της ημέρας με την κολλητή σας , εμφανίζεται ο καλός σας και εξαφανίζεται αυτή! Και τώρα; Πως χειρίζεστε αυτή την άσχημη σχέση για να μπορέσετε να κρατήσετε και την παρέα της φίλης σας αλλά και αυτήν του συντρόφου σας; Είναι πολύ σημαντικό για μια γυναίκα η φίλη της ή οι φίλες της , να εγκρίνουν και να θαυμάζουν στην καλύτερη περίπτωση , τον άντρα με τον οποίο έχει δημιουργήσει μια σχέση. Εάν η φίλη συνεχώς τον κατηγορεί και τον μειώνει , είναι τελικά αναπόφευκτό να «πέσει» η αξία του στα μάτια της και να αρχίσει έτσι να έχει δεύτερες σκέψεις για την επιλογή της. Δεν είναι όμως απαραίτητο και υποχρεωτικό οι φίλες σας να συμπαθούν και να κάνουν καλή παρέα με τον σύντροφο σας ή εσείς να κάνετε κολλητή παρέα με τους δικούς του φίλους. Αυτό που εσείς έχετε ερωτευτεί σε αυτόν και αυτός σε εσάς , οι άλλοι πιθανό να μην το βλέπουν ή να μην μπορούν να το καταλάβουν. Αυτό που σας συνδέει με τον σύντροφο σας δεν μπορούν να το ξέρουν οι τρίτοι... γι αυτό δεν υπάρχει λόγος να αρχίσετε να επαναξιολογείτε την επιλογή
Πολυαγαπημένη μου Α,μπα; Μπαίνω κατευθείαν στο θέμα που με καίει… Είμαι 20 ετών και τα έχω φτιάξει με ένα αγόρι. Η πρώτη μου σχέση. Οι φίλες μου όμως όσο περίεργο και αν σου ακουστεί δεν ήθελαν να τον γνωρίσουν. Ενώ τους έχω πει τα καλύτερα για εκείνον. Και δεν εννοώ ότι μου έλεγαν ότι δεν θέλουν να βγούμε. Απλά, ποτέ μα ποτέ δεν μου είπαν ότι θέλουν να τον γνωρίσουν. Σε σύγκριση με κάποιες άλλες φίλες μου (από το γυμναστήριο και όχι που εκείνες από την σχολή) μου είπαν με την πρώτη πότε θα τον γνωρίσουμε. Και έτσι νομίζω ότι είναι σωστό. Αν δεν είναι να με διορθώσετε, δεν είχα ποτέ τις πολλές φίλες για να κρίνω πότε είναι σωστές κάποιες συμπεριφορές και πότε όχι. Τέλος πάντων τώρα με τον φίλο μου κλείνουμε 1,5 χρόνο μαζί. Και πάντα με την δική μου παρότρυνση βγαίνουμε όλοι μαζί παρέα (με τις φίλες μου από την σχολή). Και όταν βγαίνουμε έχω την εντύπωση ότι περνάμε καλά μόνο εμείς τα κορίτσια και ο φίλος μου όχι. Όταν τον ρωτάω μου λέει ότι είναι η ιδέα μου αλλά βλέπω ότι δεν πέρασε καλά. Δεν είναι και λίγο ένα ολόκληρο βράδυ σχεδόν να έχεις ανταλλάξει 2 κουβέντες με την παρέα. Μιας και οι ίδιες είναι πολύ ντροπαλές και δεν ανοίγουν εύκολα συζήτηση με εκείνον. Βασικά ποτέ. Μόνο εγώ προσπαθώ να ενώσω την παρέα. Οι δικαιολογίες των φιλενάδων μου είναι ότι
1. Μην βγάζετε εύκολα συμπεράσματα Μόνο και μόνο επειδή η συγκεκριμένη κοπέλα είναι φίλη με τον σύντροφό σας δεν σημαίνει αυτόματα πως έχει κακό κίνητρο ή πως ακολουθεί κάποιο ύπουλο σχέδιο για να σας χωρίσει και να τον κάνει δικό της . Άλλωστε δεν θα μπορούσε να έχει εκδηλωθεί πριν εμφανιστείτε εσείς στη ζωή του; Μπορεί απλώς να έχει ζήσει πολλά πράγματα μαζί του, να απολαμβάνει την παρέα του και φυσικά αυτό να ισχύει και από την άλλη πλευρά. Μπείτε στη θέση της και σκεφτείτε τη σχέση που έχετε με τους δικούς σας φίλους. Θα προχωρούσατε σε κάτι περισσότερο από αυτό που έχετε μαζί τους;
Χειρότερο από το να αναγκάζεις κάποιον να σκεφτεί τα ελαττώματα του συντρόφου –και το πώς είναι ευάλωτος απέναντί τους– η λάθος ή κακόβουλη αποδοκιμασία μπορεί να απαξιώσει τον πόνο που περνάει κανείς όταν χωρίζει. Μια συνηθισμένη αντίδραση όταν είπα σε φίλους μου για έναν χωρισμό μου ήταν «Δεν ήταν και τόσο ωραίος». Σύμφωνοι, αλλά ήταν μια φράση που τη σκεφτόμουν κάθε φορά που με έπιανε στεναχώρια. Αν δεν ήταν και τόσο ωραίος, γιατί νιώθω ακόμα έτσι; Αν επισημαίνεις πόσο λάθος ήταν ένας σύντροφος για έναν φίλο/μια φίλη σου, όσο σοβαροί κι αν είναι οι λόγοι, μπορεί να αρχίσουν να αμφιβάλλουν για το πόσο ασφαλές είναι να μοιράζονται την αδυναμία τους μαζί σου, λέει η Knudson.
Αυτό το φαινόμενο είναι αρκετά σύνηθες. Κορίτσι γνωρίζει αγόρι, το ερωτεύεται, ζουν μία σχέση πάθους, οι φίλοι αποδοκιμάζουν γιατί κάτι δεν τους αρέσει, προσπαθούν να την πείσουν να χωρίσει επειδή ξέρουν το καλό της και κορίτσι έχει ένα κεφάλι καζάνι γιατί δεν ξέρει τι να κάνει σε μία τέτοια περίπτωση.
#5 Μπορεί με τον κολλητό σου να είστε πολύ άνετοι όταν είστε οι δυο σας, αλλά όταν είναι το αγόρι σου μπροστά οφείλεις να τον σεβαστείς και να μην τον κάνεις να ζηλέψει. Το ίδιο πρέπει κι εκείνος να έχει στο μυαλό του, ειδικά την πρώτη περίοδο, που δεν γνωρίζονται ακόμα καλά και οι κινήσεις μπορεί εύκολα να παρεξηγηθούν από το αγόρι σου. Γι’ αυτό, ναι μεν να είσαι ο εαυτός σου, αλλά να μην είσαι τόσο αυθόρμητη, σε σημείο να κάνεις το αγόρι σου να νιώσει άβολα και να ζηλέψει. Γιατί ούτε εσένα θα σου άρεσε να εμφανιστείς κάπου με το αγόρι σου και η κολλητή του να χιμήξει επάνω του και να τον πνίξει στα φιλιά. Και ο μεν και ο δε, οφείλουν να σεβαστούν την παρουσία σου και το ίδιο πρέπει να κάνεις κι εσύ με τον κολλητό σου σε ανάλογη περίσταση.