Ο Δημήτρης είναι πέντε χρονών και μαθητής του Νηπιαγωγείου. Οι γονείς του αδυνατούν να τον ελέγξουν, καθώς δεν αντέχει να υπακούει εντολές και αντιδρά με έντονες εκρήξεις θυμού: ουρλιάζει, χτυπά το κεφάλι του ή τους γύρω του, κλαίει ή σπάει πράγματα. Ηρεμεί μόνο όταν του δώσουν αυτό που θέλει. Ο μικρός Δημήτρης αποτελεί ένα αρκετά συνηθισμένο παράδειγμα παιδιού με ακραίες συμπεριφορές τις οποίες οι γονείς του αδυνατούν να χειριστούν. Ο Βαγγέλης Κανταρτζής, Σχολικός Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπευτής, εξηγεί ότι παιδιά εκτός ελέγχου «απαντώνται» σε όλες τις ηλικίες, σε κάθε περίπτωση, βέβαια, τα προβλήματα συμπεριφοράς εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο. Ένα παιδί Δημοτικού, δηλαδή, πιθανόν να αποτελεί τον ταραξία της τάξης και να ενοχλεί τους συμμαθητές του, ενώ ένας 15χρονος θα αγνοεί τους γονείς του, σε κάποιες περιπτώσεις μάλιστα μπορεί ακόμη και προβλήματα με το νόμο να έχει. Ο κ. Κανταρτζής, ωστόσο, επισημαίνει πως η ανεξέλεγκτη συμπεριφορά είναι πιθανό να εμφανιστεί πολύ νωρίτερα «Οι ανεξέλεγκτες συμπεριφορές μπορούν να εμφανιστούν ήδη από τη βρεφική ηλικία (υπερβολικό κλάμα, ανυπακοή σε όρια, κλπ). Ωστόσο, στη βρεφική ή νηπιακή ηλικία, οι δύσκολες συμπεριφορές μπορούν να αντιμετωπιστούν από τους γονείς κι έτσι σπανίως θεωρούνται αυτά τα παιδιά “ανεξέλεγκτα”. Σε
Σ' έναν τέλειο κόσμο, οι γονείς είναι πάντα ξεκούραστοι, γελαστοί και υπομονετικοί. Στον επίσης ίδιο τέλειο κόσμο, τα παιδιά έχουν υποδειγματική συμπεριφορά και ακούν πάντα τη μαμά και τον μπαμπά! Η πραγματικότητα, όμως, δεν είναι έτσι. Τα παιδιά, τις περισσότερες φορές, κάνουν το δικό τους και οι γονείς χάνουν τη... μπάλα προκειμένου να τα πειθαρχήσουν. Αν τίποτα απ' όσα δοκιμάζετε δεν πιάνει, καλό θα είναι ν' αναρωτηθείτε τι δεν πάει καλά και ν' ανακαλύψετε τα λάθη που κάνετε σχετικά με την πειθαρχία τους.
Μόλις ηρεμήσει, τότε είναι η κατάλληλη στιγμή να συζητήσετε με ηρεμία το τι συνέβη και τι ήταν αυτό που το έκανε να ξεφύγει από τα όριά του. «Τελικά πραγματικά ήθελες να παίξεις με αυτό το παιχνίδι έτσι δεν έιναι;», είναι μια ωραία ερώτηση για να δείξετε στο παιδί σας ότι προσπαθείτε να το καταλάβετε. Να είστε βέβαιη ότι θα σας απαντήσει πίσω σίγουρα λέγοντας, «μανούλα μου ναι το ήθελα» ή «ναι, είμαι κουρασμένο» ή «βαριέμαι μαμά μου, για αυτό». Μιλήστε με ηρεμία
Φάτε μαζί. Οι έρευνες δείχνουν, ότι όταν κάθεται όλη η οικογένεια στο τραπέζι, προσφέρει πολλά οφέλη στο παιδί, συμπεριλαμβανομένων του μειωμένου κινδύνου κατάχρησης ουσιών, υψηλότερους βαθμούς και την καλύτερη αυτοεκτίμηση. Το γεύμα είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για να ενημερωθείτε για την ημέρα που είχε το μικρό σας και να μιλήσετε για κάτι που θα μπορούσε να το απασχολεί. Αν δεν μπορείτε να φάτε μαζί το μεσημέρι, τότε καθίστε στο τραπέζι το βράδυ ή το πρωί.
Τι γίνεται όμως στον ερευνητικό χώρο; Πολλές έρευνες έχουν δείξει ότι γονείς με σταθερά όρια και συνεπή συμπεριφορά μεγαλώνουν παιδιά με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, από τους γονείς που επιτρέπουν στα παιδιά τους να κάνουν ό, τι τους αρέσει. Ένας σταθερός δηλαδή έλεγχος που δεν περιορίζει τις ευκαιρίες για πειραματισμό και επιτρέπει την αυθόρμητη έκφραση. Ο σκοπός, λοιπόν, είναι να βοηθήσουμε το παιδί μας βγαίνοντας στην κοινωνία να μπορέσει με σεβασμό απέναντι στους άλλους να αναδείξει τις ικανότητές του. Πότε ανακύπτουν ζητήματα πειθαρχίας; Συνήθως τα παιδιά θέλουν να κάνουν αυτό που τους λένε οι γονείς τους. Επιζητούν συνεχώς την προσοχή των γονιών τους και έχουν ανάγκη την αγάπη και τη φυσική τους παρουσία ανεξάρτητα από τον αν είναι μορφωμένοι ή όχι, πλούσιοι ή φτωχοί, πετυχημένοι ή όχι. Είναι πολύ σημαντικό να νιώθουν αποδοχή και κατανόηση από τους γονείς τους, γεγονός που τους βοηθά να πιστεύουν ότι μπορούν να κάνουν πράγματα και αξίζει να προσπαθούν. Τα προβλήματα ανακύπτουν όταν οι γονείς δεν αποδίδουν την πρέπουσα προσοχή στα παιδιά τους, όταν η φυσική τους παρουσία είναι ελλιπής ή όταν δίνουν μεγαλύτερη σημασία στις ανεπιθύμητες – αρνητικές συμπεριφορές των παιδιών και όχι τόσο στις θετικές στιγμές και στις προσπάθειες τους. Το να αγνοούν κάποιες
Δείτε επίσης: 37ος Μαραθώνιος - Ο μικρός Μιχάλης που μας συγκίνησε Διαλέξτε τις μάχες σας . Αν λέτε μονίμως όχι, το παιδί θα συντονιστεί μόνο με την άρνησή σας και δεν θα καταλαβαίνει ποιες είναι οι προτεραιότητές σας. Εντοπίστε τα πράγματα που είναι σημαντικά για εσάς, θέστε όρια με αρμονία και ακολουθήστε τις συνέπειες που είναι κατάλληλες για την ηλικία του παιδιού. Μην δίνετε μεγάλη βαρύτητα στα μικρά πράγματα, γιατί το παιδί θα τα ξεπεράσει από μόνο του μεγαλώνοντας. Μάθετε τι είναι αυτό που πυροδοτεί την κακή συμπεριφορά του παιδιού. Αντί να λέτε συνέχεια όχι και να απαγορεύετε, μπορείτε να αφαιρέσετε το ‘στόχο’ από το οπτικό του πεδίο. Αν του αρέσει να σέρνει το χαρτί υγείας σε όλο το σαλόνι, βάλτε το σε ένα ψηλότερο ράφι. Αν ζωγραφίζει με μαρκαδόρους τον τοίχο, βάλτε τα υλικά σε ένα συρτάρι και κλειδώστε το. Φροντίστε να μην μένει πεινασμένο ή νυσταγμένο για ώρα, γιατί τότε είναι που ‘αναδύονται’ οι χειρότερες συμπεριφορές του. Να είστε συνεπείς . Μεταξύ τα 2 και 3 έτη, τα παιδιά δουλεύουν σκληρά για να κατανοήσουν το αντίκτυπο της συμπεριφοράς στους γύρω τους. Αν η αντίδρασή σας μεταβάλλεται, του στέλνετε μπερδεμένα σήματα. Μην αντιδράτε με έντονη οργή . Μπορεί να είναι δύσκολο να κρατήσετε την ψυχραιμία σας, αλλά μην ξεσπάτε στο παιδί γιατί έτσι δεν