Δείτε επίσης: Τραγωδία - Πέθανε 13χρονη ηθοποιός Εντοπίστε και ονομάστε τα συναισθήματα. Τα παιδιά δεν συνειδητοποιούν πάντοτε ότι είναι θυμωμένα. Εξηγήστε το με την αναλογία του ηφαιστείου. Η λάβα είναι ο θυμός που βράζει από κάτω πριν εκραγεί. Με τη διαφορά ότι το παιδί μπορεί να μάθει να το διαχειρίζεται πριν χρειαστεί να εκραγεί. Ένας τρόπος να το μάθει είναι να δώσει όνομα στο συναίσθημα. Πείτε ότι ‘καταλαβαίνω ότι έχεις θυμώσει με τον αδερφό σου επειδή σου πήρε το παιχνίδι’. Ρωτήστε το πώς το βιώνει σωματικά. Μπορεί να έχει ταχυκαρδία ή να νιώθει να καίγεται το πρόσωπό του από την ένταση. Έτσι μαθαίνει σιγά σιγά να το αναγνωρίζει. Μιλήστε για αυτό. Όταν κάτι άλλο του τραβήξει την προσοχή, μπορεί να ξεχάσει τι το ενοχλεί. Αλλά αν είναι ακόμα θυμωμένο, ρωτήστε το τι μπορεί να κάνει διαφορετικά την επόμενη φορά ώστε να μην ξανανιώσει τόση ένταση. Προτείνετε κι εσείς κάποιες ιδέες. Ή δώστε του δύο επιλογές κάθε φορά που παθαίνει υστερία ώστε να νιώθει ότι επιλέγει το ίδιο πώς θα το χειριστεί. Δείτε την αστεία πλευρά. Οι άνθρωποι που μπορούν να αυτοσαρκάζονται και να βλέπουν την αστεία πλευρά των καταστάσεων, ξεπερνούν πιο εύκολα τις δύσκολες καταστάσεις. Είναι πολύ σημαντικό όμως να το εφαρμόζετε και στη δική σας ζωή ώστε το παιδί να βλέπει ότι
Μια διαδεδομένη συμβουλή που θα διαβάσετε σχεδόν σε κάθε βιβλίο σχετικό με την σωστή ανατροφή ενός παιδιού, είναι η δημιουργία ρουτίνας στον ύπνο. Η συμβουλή είναι να τα βάζετε για ύπνο την ίδια ώρα κάθε μέρα, στο ίδιο κρεβάτι, με το ίδιο παραμύθι, τον ίδιο φωτισμό κ.α. Καμία αντίρρηση. Αν όμως ακολουθήσετε την παραπάνω συμβουλή, είναι πολύ πιθανό να μην ξαναβγείτε από το σπίτι σας μέχρι το παιδί σας να φτάσει στην εφηβεία. Όπως όσο είναι βρέφος, το παίρνατε μαζί σας και το αφήνατε να κοιμάται στο καλάθι ή στο καρότσι, έτσι και μεγαλώνοντας χρειάζεται να παίρνετε μαζί σας (και, στην τελική, ας το πάρει ο ύπνος στην καρέκλα). Φήμες λένε πως αυτό είναι πιο εύκολο (και επιπλέον μαθαίνει στο παιδί να είναι ευπροσάρμοστο), από το πείσετε τον εαυτό σας ότι για τα επόμενα χρόνια δεν θα ξαναβγείτε από το σπίτι.
3. Όταν σας ζητάει κάτι, προσδιορίστε το χρόνο που θα πάρει την απάντηση σας Πόσες φορές έχει τύχει και σε εσάς να ζητήσετε κάτι και να περιμένετε άμεση ανταπόκριση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα; Πολλές φορές, ασυναίσθητα, όταν μας ζητάται κάτι απαντάμε αυθόρμητα «Σε ένα λεπτό». Ένα παιδί όμως τις περισσότερες φορές παίρνει αυτά που λέμε της μετρητής και για αυτό το ένα λεπτό, σημαίνει ένα λεπτό! Την επόμενη φορά που θα σας ζητήσει κάτι, εξηγήστε του ότι θα πρέπει να περιμένει λίγη ώρα γιατί έχετε να κάνετε κάτι άλλο πρώτα. Έτσι θα μάθει να κάνει υπομονή και επιπλέον μπορεί να έχει καταφέρει μόνο του αυτό που θέλει!
«Η διάγνωση του καρκίνου στον ένα γονέα επηρεάζει όλη την οικογένεια, τόσο σε συναισθηματικό επίπεδο, όσο και σε επίπεδο διαχείρισης των νέων δεδομένων της καθημερινότητας. Το να μιλήσουμε στα παιδιά για τον καρκίνο φορτίζει συναισθηματικά πρωτίστως εμάς τους ενήλικες, δεν είναι λίγες οι φορές όπου αφήνουμε τα παιδιά "έξω" από αυτή την πραγματικότητα είτε γιατί θεωρούμε ότι "δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει" είτε επειδή πιστεύουμε ότι πρέπει να τα προστατέψουμε από κάτι τόσο δυσάρεστο. Τα παιδιά όμως αντιλαμβάνονται το κλίμα που επικρατεί στην οικογένεια, τα συναισθήματα άγχους και φόβου που "αιωρούνται" μετά από τη διάγνωση του καρκίνου, ενδεχομένως να βιώσουν αλλαγές στο καθημερινό τους πρόγραμμα. Αυτή η μυστικότητα μεγεθύνει τους φόβους και τις ανησυχίες των παιδιών, τους προκαλεί σύγχυση και στην προσπάθειά τους να καταλάβουν τι συμβαίνει πλάθουν με τη φαντασία τους σενάρια που μπορεί να είναι πολύ πιο τρομακτικά από την πραγματικότητα. Πιθανόν να νιώσουν πληγωμένα και παραγκωνισμένα, όταν κανείς δεν τους μιλάει για κάτι τόσο σημαντικό που βιώνει όλη η οικογένεια. Κάποια παιδιά, νιώθουν ένοχα, επειδή πιστεύουν ότι είναι υπεύθυνα για την αρρώστια του γονέα. Συχνά η ενοχή μπορεί να τα οδηγήσει να αναλάβουν έναν "ενήλικο", υπερπροστατευτικό ρόλο προς τον
Αυτό που μετανιώνουν περισσότεροι οι γονείς, όταν χάνουν την ψυχραιμία τους, είναι ο τρόπος με τον οποίον μίλησαν στο παιδί τους. Πολύ συχνά οι γονείς χρησιμοποιούν λάθος διόδους επικοινωνίας προς το παιδί, επηρεασμένοι ίσως από το πώς επικοινωνούσαν με τους δικούς τους γονείς όταν ήταν παιδιά. Μπορεί, λοιπόν, την στιγμή που εκνευρίζονται να φωνάξουν, να χρησιμοποιήσουν σαρκαστικά ή υποτιμητικά σχόλια, να βάλουν υπερβολικές τιμωρίες ή απλά να αποσυρθούν σε ένα άλλο δωμάτιο. Είναι πολύ εύκολο να αντιδράσει έτσι ένας γονιός, ειδικά όταν έχει μπροστά του ένα πιτσιρίκι που ουρλιάζει και πετά πράγματα. Για ακόμα μία φορά, όμως, είναι σημαντικό να θυμηθείτε ότι αποτελείτε πρότυπο προς το παιδί σας και με τον τρόπο σας του δείχνετε πώς να αντιμετωπίζει και το ίδιο τον θυμό και τα νεύρα –τον ίδιο τρόπο θα μάθει να χρησιμοποιεί και το παιδί σας τόσο σε μικρή όσο και σε μεγαλύτερη ηλικία. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να εκδηλώνετε τα νεύρα και την αγανάκτησή σας μπροστά στο παιδί. Μερικές φορές είναι σημαντικό να καταλαβαίνουν τα παιδιά ότι δεν είστε χαρούμενοι. Αρκεί να προσπαθείτε να το δείχνετε με σωστούς τρόπους. Να αναζητάτε, δηλαδή, πιο εποικοδομητικές διόδους επικοινωνίας. Ποιες είναι αυτές;
Δεδομένου ότι μεγαλώνει επτά παιδιά (!), ενώ ταυτόχρονα φροντίζει για το σπίτι και τον γάμο της, η μαμά-blogger Susie Johnson θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και «επαγγελματίας μαμά». Όπως η ίδια γράφει, δεν υπάρχουν οδηγίες και κανόνες στο να είσαι γονιός . Ακόμα κι αν κάνεις το καλύτερο που μπορείς, ποτέ δεν γίνεται να είσαι βέβαιος ότι το παιδί σου θα γίνει καλός άνθρωπος. Εξάλλου, οι δυσκολίες και οι προκλήσεις είναι τόσες που δεν αφήνουν πολλά περιθώρια να είσαι πάντα όσο ψύχραιμος και υπομονετικός χρειάζεται, ώστε να μην κάνεις λάθη στην ανατροφή του παιδιού σου. Ωστόσο, η εμπειρία της Susie της έμαθε ότι υπάρχουν 10 βασικές συμβουλές που θα πρέπει να ακολουθήσει ένας γονιός αν θέλει να μεγαλώσει ένα καλό παιδί, χωρίς να χάσει τα λογικά του: