O Γιοϊτσι Σουζούκι με ένα από τα ρομπότ που βοηθούσαν τον πατέρα του (στο πορτρέτο) πριν φύγει από τη ζωή Το στοίχημα φυσικά είναι μεγάλο. Ο αρθρογράφος του Reuters επισημαίνει ότι το να επιτρέπεται στα ρομπότ να βοηθήσουν στη φροντίδα των ηλικιωμένων -εργασία που συνήθως θεωρείται ότι απαιτεί ανθρώπινη επαφή- μπορεί να φαντάζει μια ζοφερή ιδέα στη Δύση. Από την πλευρά τους όμως, οι Ιάπωνες το βλέπουν θετικά. Αλλωστε, στη συγκεκριμένη χώρα τα ρομπότ απεικονίζονται στα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης ως φιλικά και χρήσιμα.
Σε αυτό το πλαίσιο τα οικιακά ρομπότ ίσως να μην φαντάζουν και τόσο κακή λύση. Όμως τι θα κάνουν αυτά τα ρομπότ; Βασικό τους καθήκον θα είναι η συλλογή και επεξεργασία δεδομένων από αισθητήρες υγείας . Ενεργώντας ως «έξυπνοι βοηθοί πρώτης ανάγκης», θα ανταποκρίνονται σε έκτακτα περιστατικά, όπως καρδιακές προσβολές ή κρίσεις άσθματος, αυξάνοντας σημαντικά την παροχή φροντίδας στα λεγόμενα «πρώτα 6 χρυσά λεπτά». Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εκτελούν χρέη γιατρού. Θα μπορούν, όμως, να παράσχουν τις πρώτες βοήθειες και φυσικά να ειδοποιήσουν τις υπηρεσίες έκτακτης ανάγκης, δίνοντας μάλιστα ακριβείς πληροφορίες για την κατάσταση του ασθενούς. Αν και φαινομενικά δυστοπική, η εκτίμηση της Huawei βρίσκεται σε συμφωνία με τις εξελίξεις. Στην Ιαπωνία, μία από τις χώρες με τεράστιο δημογραφικό πρόβλημα, αρκετές εταιρείες έχουν συνασπιστεί πίσω από το πρόγραμμα Carebots, με στόχο την ανάπτυξη ανθρωποειδών ρομπότ ειδικά σχεδιασμένων για τη φροντίδα των ηλικιωμένων. «Μέτοχος» στο πρόγραμμα είναι και η ιαπωνική κυβέρνηση που καταβάλλει, σύμφωνα με πληροφορίες, ένα μεγάλο μερίδιο των πόρων για την εν λόγω έρευνα.
Ο δρ. Hirohisa Hirukawa, διευθυντής της έρευνας καινοτόμων ρομπότ στο Εθνικό Ινστιτούτο Προηγμένων Βιομηχανικών Επιστημών και Τεχνολογίας της Ιαπωνίας, δήλωσε ότι στόχος τους είναι αφενός η μικρότερη δυνατή επιβάρυνση του νοσηλευτικού προσωπικού και αφετέρου η ενίσχυση της αυτονομίας των ηλικιωμένων που ζουν μόνοι στο σπίτι τους. «Η ρομποτική δεν μπορεί να λύσει όλα αυτά τα ζητήματα. Ωστόσο, θα είναι σε θέση να συμβάλει σε ορισμένες από αυτές τις δυσκολίες», ανέφερε ο καθηγητής, και πρόσθεσε ότι τα ρομπότ – φροντιστές έχουν αναπτυχθεί σε μόλις 8% των νοσηλευτικών ιδρυμάτων στην Ιαπωνία, λόγω του κόστους αλλά και εξαιτίας της αρνητικής στάσης των νοσηλευτών, οι οποίοι θεωρούν πως η συγκεκριμένη φροντίδα πρέπει να παρέχεται από ανθρώπους.Το ερευνητικό κέντρο του δρ. Hirukawa εργάστηκε σε ένα σχέδιο που υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση για να βοηθήσει 98 κατασκευαστές να δοκιμάσουν ρομποτικές συσκευές νοσηλευτικής περίθαλψης. Λόγω κόστους και πολυπλοκότητας τα εν λόγω ρομπότ δεν μοιάζουν ακόμα με ανθρώπους, δεν μιλάνε με τους χρήστες, αλλά διαθέτουν την… έξυπνη τεχνολογία για να βοηθήσουν τους ανθρώπους σε συγκεκριμένες καταστάσεις.
Καστανά μαλλιά, μαλακό δέρμα και εκφραστικό πρόσωπο: Πρόκειται για τη Nadine, ένα ανθρωποειδές ρομπότ ύψους 1,7 μέτρων το οποίο κατασκευάστηκε από τη Νάντια Θάλμαν (η οποία του έδωσε το παρουσιαστικό της), του Ινστιτούτου Καινοτομίας του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου της Σιγκαπούρης, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί κάποια στιγμή ως προσωπικός βοηθός ή νοσοκόμος/α για φροντίδα ηλικιωμένων. Η δημιουργός του πέρασε τριάντα χρόνια κάνοντας έρευνα πάνω στον τομέα των «εικονικών ανθρώπων», με αποτέλεσμα η Nadine να διαθέτει λογισμικό που της επιτρέπει να εκφράσει μια ευρεία γκάμα συναισθημάτων, καθώς και να θυμάται προηγούμενες συζητήσεις. Το ρομπότ προς το παρόν δεν διατίθεται στο εμπόριο, ωστόσο η Θάλμαν προβλέπει πως δεν είναι μακριά η στιγμή που θα αρχίσουν να χρησιμοποιούνται ως σύντροφοι ανθρώπων που πάσχουν από άνοια ή ανάλογα προβλήματα. Όπως διευκρινίζει η ίδια, πρόκειται για ανθρώπους που θα κινδυνέψουν πολύ γρήγορα εάν αφεθούν μόνοι τους, και ως εκ τούτου χρειάζονται συνεχή παρακολούθηση και αλληλεπίδραση. Η Nadine θα μπορούσε να αποτελέσει λύση, καθώς θα μπορεί να συζητά μαζί τους, να διηγείται μια ιστορία ή να παίζει παιχνίδια. Ακόμη, η Θάλμαν και η ομάδα της δουλεύουν πάνω σε «emotive» ρομπότ τα οποία θα μπορούν να παίζουν με παιδιά – ωστόσο το
Οι εταιρείες έχουν εστιάσει το ενδιαφέρον τους στην παραγωγή απλών ρομπότ που βοηθούν τους ευαίσθητους ενοίκους των γηροκομείων να σηκωθούν από το κρεβάτι τους και να πάνε στο αναπηρικό αμαξίδιο ή τους βοηθούν να κάνουν το καθημερινό τους μπάνιο. Ωστόσο, η κυβέρνηση βλέπει το δυναμικό για ένα ευρύτερο φάσμα εφαρμογών και πρόσφατα ανανέωσε τη λίστα των προτεραιοτήτων της ώστε να περιλαμβάνονται και τα ρομπότ που μπορούν να μαντέψουν πότε ο ασθενής χρειάζεται να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα. Ο δρ Χιροχίσα Χιρικάουα, επικεφαλής της έρευνας στα ρομπότ στο Εθνικό Ινστιτούτο Εξελιγμένων Βιομηχανικών Επιστημών και Τεχνολογίας, τόνισε ότι ανάμεσα στους στόχους είναι η ελάφρυνση του βάρους που επωμίζονται οι νοσηλευτές και η ενίσχυση της αυτονομίας των ατόμων που εξακολουθούν να μένουν στα σπίτια τους.
Η αλήθεια είναι διαφορετική, προειδοποιεί ο επικεφαλής των γερμανικών συνδικάτων: «Μιλάμε για όλους τους κλάδους της οικονομίας, ακόμη και για την παροχή υπηρεσιών. Η ψηφιοποίηση επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Σκεφτείτε για παράδειγμα την αναγνώριση κειμένου, φωνής ή εικόνας με τη βοήθεια αλγορίθμων, εφαρμογές που ήδη χρησιμοποιούμε στα κινητά μας. Οι αλλαγές δεν περιορίζονται στη βιομηχανία…»