Το πρώτο βήμα της Τσάτκαν στη θεραπεία των ασθενών της είναι να συμφωνήσουν ότι δεν θα λαμβάνουν ποτέ αντιβιοτικά, εκτός και αν είναι απολύτως απαραίτητο. Αλλά τα αντιβιοτικά δεν είναι τα μόνα φάρμακα που προκαλούν δυσβίωση. Τα φάρμακα που καταστέλλουν τα οξέα και οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων αλλάζουν το pH του στομάχου, αποδυναμώνοντας το οξύ που προστατεύει κανονικά έναντι των παθογόνων και το καθιστούν μια παιδική χαρά για τα μικρόβια όπως το θανάσιμο Clostridiumdifficile, καθώς και τους μύκητες. Τα αντισυλληπτικά χάπια και οι θεραπείες ορμονικής αποκατάστασης αυξάνουν τα επίπεδα οιστρογόνων που προκαλούν επίσης αύξηση των μυκήτων. Τα κορτικοστεροειδή και τα αντι-φλεγμονώδη φάρμακα όπως η πρεδνιζόνη καταστρέφουν τα καλά βακτήρια, επιτρέποντας σε πολλά είδη μυκήτων να υπερισχύσουν και να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Πώς να τους αντιμετωπίσετε Σε λεκάνη με ζεστό νερό προσθέστε 2 κουταλιές λευκό ξίδι και κάντε ποδόλουτρο για 10΄. Συνεχίστε για 10 ημέρες, πρωί και βράδυ ή μόνο βράδυ. Αντί για ξίδι, μπορείτε εναλλακτικά να προσθέσετε 2-3 σταγόνες tea tree. Μύκητες στα νύχια Αποτελούν το 15-40% του συνόλου των παθήσεων των νυχιών. Πώς θα τους αντιληφθείτε Tα νύχια αλλοιώνονται, αδυνατίζουν, αποκτούν κίτρινο ή καφέ χρώμα και δυσάρεστη οσμή. Σταδιακά εμφανίζονται στην επιφάνειά τους άσπρες κηλίδες και κάτω από αυτή συσσωρεύονται ρυπαρές ουσίες. Αν δεν αντιμετωπιστούν, είναι πιθανό να επεκταθούν και στα υπόλοιπα δάχτυλα, ακόμα και σε άλλα σημεία του σώματος. Πού οφείλονται Στην υγρασία, στην ηλικία, στο διαβήτη, σε χρόνιες κυκλοφορικές διαταραχές και σε προβλήματα του ανοσοποιητικού συστήματος. Πώς να τους αντιμετωπίσετε Με ένα πινέλο απλώστε πάνω στα νύχια σας έλαιο tea tree. Μην παραλείπετε να πλένετε συχνά τα πόδια σας με νερό και σαπούνι, αλλά και να τα στεγνώνετε καλά με πετσέτα. Μην κόβετε βαθιά τα νύχια σας και προτιμάτε τα ανοιχτά παπούτσια που αερίζονται. Πηγή Tromaktiko
Ο υπεύθυνος για την κολπική λοίμωξη είναι ο ζυμομύκητας Candida Albicans, ο οποίος υπό φυσιολογικές συνθήκες βρίσκεται στο σάλιο, στο έντερο και τον κόλπο χωρίς να δημιουργεί κανένα πρόβλημα. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που ο συγκεκριμένος ζυμομύκητας μπορεί να δημιουργήσει μόλυνση.
Το πρώτο βήμα της Τσάτκαν στη θεραπεία των ασθενών της είναι να συμφωνήσουν ότι δεν θα λαμβάνουν ποτέ αντιβιοτικά, εκτός και αν είναι απολύτως απαραίτητο. Αλλά τα αντιβιοτικά δεν είναι τα μόνα φάρμακα που προκαλούν δυσβίωση. Τα φάρμακα που καταστέλλουν τα οξέα και οι αναστολείς της αντλίας πρωτονίων αλλάζουν το pH του στομάχου, αποδυναμώνοντας το οξύ που προστατεύει κανονικά έναντι των παθογόνων και το καθιστούν μια παιδική χαρά για τα μικρόβια όπως το θανάσιμο Clostridiumdifficile, καθώς και τους μύκητες. Τα αντισυλληπτικά χάπια και οι θεραπείες ορμονικής αποκατάστασης αυξάνουν τα επίπεδα οιστρογόνων που προκαλούν επίσης αύξηση των μυκήτων. Τα κορτικοστεροειδή και τα αντι-φλεγμονώδη φάρμακα όπως η πρεδνιζόνη καταστρέφουν τα καλά βακτήρια, επιτρέποντας σε πολλά είδη μυκήτων να υπερισχύσουν και να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα.
Πρόκειται για τις γνωστές σε όλους μας άφθες. Τα ακριβή αίτια που τις προκαλούν δεν έχουν εντοπιστεί. Οι ειδικοί τις κατατάσσουν στα αυτοάνοσα νοσήματα. Ο οργανισμός, δηλαδή, δεν αναγνωρίζει τον βλεννογόνο του στόματος και έτσι του επιτίθεται, προκαλώντας τη δημιουργία αφθών. Η κληρονομικότητα θεωρείται καθοριστικός παράγοντας για την εκδήλωσή τους, ωστόσο έχει παρατηρηθεί ότι υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δίνουν το έναυσμα για την εμφάνισή τους, όταν βέβαια υπάρχει γενετική προδιάθεση. Ενδεικτικά αναφέρουμε: * Τους μικροτραυματισμούς (από την οδοντόβουρτσα, τα «σιδεράκια» ή τις σκληρές τροφές). * Την κακή στοματική υγιεινή, που ευθύνεται για την ανάπτυξη μικροβίων. * Το στρες και την έντονη κόπωση, που εξασθενίζουν την άμυνα του οργανισμού. * Τις ορμονικές διαταραχές (π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης).
Οι μύκητες μεταδίδονται είτε με άμεση επαφή, από άνθρωπο σε άνθρωπο, από ζώα σε άνθρωπο, είτε με έμμεση. Είναι δυνατόν, δηλαδή, να μεταδοθούν από το έδαφος, την άμμο και τις πετσέτες στον άνθρωπο. Γι αυτό είναι προτιμότερο να αποφεύγεται η άμεση κατάκλιση στην άμμο ή στο