Η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας (International Women's Day) γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου. Θεσπίστηκε για πρώτη φορά το 1977 με απόφαση της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ για να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας.

Θέμα του φετινού εορτασμού (2019) είναι: «Ισότητα στην Τεχνολογία, Καινοτομία για την Αλλαγή» («Think Equal, Build Smart, Innovate for Change»). Στο μήνυμά του ο γ.γ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες επισημαίνει, μεταξύ άλλων: «Πρέπει να βρούμε καινοτόμους τρόπους επαναπροσδιορισμού και ανοικοδόμησης του κόσμου μας, έτσι ώστε να λειτουργεί για όλους. Οι γυναίκες φορείς λήψης αποφάσεων σε τομείς όπως ο αστικός σχεδιασμός, οι μεταφορές και οι δημόσιες υπηρεσίες μπορούν να αυξήσουν την πρόσβαση των γυναικών, να αποτρέψουν την παρενόχληση και τη βία και να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής όλων».

Η ιστορική διαδρομή

Η ιστορική διαδρομή της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας δεν ξεκινά με την υιοθέτησή από τον ΟΗΕ το 1977. Πρωτογιορτάστηκε στις 28 Φεβρουαρίου 1909 στην Νέα Υόρκη, ως Εθνική Ημέρα της Γυναίκας, με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ, σε ανάμνηση μιας μεγάλης εκδήλωσης διαμαρτυρίας που έγινε στις 8 Μαρτίου 1857 από εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη, οι οποίες ζητούσαν καλύτερες συνθήκες εργασίας. Το περιστατικό αυτό αμφισβητείται σήμερα από μερίδα αμερικανών ιστορικών και χαρακτηρίζεται μύθος.

Με αφετηρία τις ΗΠΑ, ο εορτασμός διεθνοποιήθηκε τον επόμενο χρόνο, κατά την διάρκεια δευτέρου συνεδρίου του γυναικείου τμήματος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (2η Διεθνής), που έγινε στην Κοπεγχάγη (26-27 Αυγούστου 1910). Οι 100 σύνεδροι από 17 χώρες υιοθέτησαν την πρόταση τριών γερμανίδων (Λουίζ Τσιτς, Κλάρα Τσέτκιν και Κέτε Ντούνκερ) να γιορτάζεται κάθε χρόνο η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας,ως ένα βήμα για την προώθηση της ισότητας των δύο φύλων, που θα περιλάμβανε και το εκλογικό δικαίωμα, που ήταν τότε το καθολικό ζητούμενο για τις γυναίκες όλου του κόσμου.

Στις 19 Μαρτίου 1911 γιορτάστηκε για πρώτη φορά η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στην Αυστρία, την Γερμανία, την Ελβετία και την Δανία. Κοινός τόπος και στις τέσσερις χώρες ήταν η ψήφος στις γυναίκες και η ανάδειξη των γυναικών σε δημόσια αξιώματα. Οι αμερικανίδες συνέχιζαν να γιορτάζουν την δική τους εθνική ημέρα την τελευταία Κυριακή του Φεβρουαρίου. Το 1914, η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας γιορτάστηκε στην Γερμανία στις 8 Μαρτίου – είτε επειδή ήταν Κυριακή είτε σε ανάμνηση της απεργίας του 1857 στην Νέα Υόρκη- και έκτοτε καθιερώθηκε η ημερομηνία αυτή για τον εορτασμό και υιοθετήθηκε αρκετά χρόνια αργότερα από τον ΟΗΕ.

Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία (1917), η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη αργία. Αργία μόνο για τις γυναίκες καθιερώθηκε στην Κίνα μετά την επικράτηση των κομμουνιστών του Μάο Τσε Τουνγκ. Γρήγορα, όμως, η Διεθνής Ημέρα της Γυναίκας έχασε το πολιτικό και διεκδικητικό της υπόβαθρο και εορτάζεται ως έκφραση συμπάθειας και αγάπης των ανδρών προς τις γυναίκες, με προσφορά λουλουδιών και δώρων.

Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του '60 αναζωογόνησε τη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, η οποίας από το 1977 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με αιχμή του δόρατος την ανάδειξη των γυναικείων προβλημάτων και δικαιωμάτων.

Φεμινιστική Απεργία

Γυναίκες από όλη την Ελλάδα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να διοργανώσουν για πρώτη φορά τη «Φεμινιστική Απεργία», ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας (8 Μαρτίου 2019).

Οι εργαζόμενες στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, αγρότισσες, φοιτήτριες, μαθήτριες και όλες τις γυναίκες, καλούνται να σταματήσουν την εργασία και τα μαθήματα, να μην προχωρήσουν σε αγορές και να απέχουν από τις ενδοοικογενειακές υποχρεώσεις για ολόκληρη την ημέρα. Παράλληλα, καλούνται να πουν «STOP» στις γυναικοκτονίες, όχι στον σεξισμό και την έμφυλη βία και τις διακρίσεις, στην ελαστική εργασία και τα αντεργατικά κυβερνητικά μέτρα.

Η κεντρική εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, στις 2μ.μ, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Συμμετοχή στην «Φεμινιστική Απεργία» δήλωσαν, μεταξύ άλλων, η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ και τα τμήματα γυναικών του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΚΙΔΗΣΟ και των Οικολόγων Πρασίνων.

Η «Φεμινιστική Απεργία» ξεκίνησε από το 2016, ως Διεθνής Απεργία των Γυναικών, με πρωτοβουλία φεμινιστικών οργανώσεων από χώρες τις Ευρώπης, της Ασίας, της Αφρικής και της Αμερικής. Στις ΗΠΑ είναι γνωστή ως «Ημέρα χωρίς γυναίκες». Το 2018 συμμετείχαν επίσημα σαράντα χώρες, με πιο χαρακτηριστική την Φεμινιστική Απεργία στην Ισπανία, όπου συμμετείχαν περισσότερες από πέντε εκατομμύρια γυναίκες.