Συχνές ερωτήσεις σχετικά με το ντύσιμο

Δεν υπάρχει αρκετός χρόνος μέσα στην ημέρα.

Θα μου άρεσε αν το παιδί μου άρχιζε σιγά σιγά να ντύνεται μόνο του, αλλά αφιερώνω τόσο πολύ χρόνο κάθε φορά που το επιχειρώ, ώστε καταλήγω να πρέπει να ολοκληρώσω εγώ το ντύσιμό του, για να μη βγω εκτός προγράμματος. Πώς μπορώ να το βοηθήσω να ανεξαρτητοποιηθεί, λαμβάνοντας υπόψη τον περιορισμένο χρόνο που διαθέτω, λόγω του φορτωμένου μου προγράμματος;

Έχετε δίκιο. Πράγματι, είναι περισσότερο χρονοβόρο να βοηθήσετε το παιδί να ντυθεί μόνο του, από το να το ντύσετε εσείς και πράγματι μερικές φορές δεν υπάρχει αρκετός χρόνος. Έχετε λοιπόν δύο επιλογές, ή να ξεκινήσετε την όλη διαδικασία αρκετά νωρίτερα, ή να το ντύσετε εσείς. Η δεύτερη επιλογή, σημαίνει πως θα ξεμπερδέψετε γρήγορα προς το παρόν, αλλά τι θα γίνει στο μέλλον; Όσο το παιδί σας μεγαλώνει και αναπτύσσεται, θα μεγαλώνει και η επιθυμία του να κάνει πράγματα μόνο του και η διαδικασία ντυσίματος μπορεί να εξελιχθεί σε πεδίο αντιπαράθεσης, κάτι που ούτως ή άλλως θέλει χρόνο. Η καλύτερη συμβουλή, εάν δεν μπορείτε να ξεκινάτε κάθε μέρα νωρίτερα, είναι να επιλέξετε κάποιες μέρες ή στιγμές, που πραγματικά θα έχετε περισσότερο χρόνο, για να δείξετε στο παιδί σας πώς να το κάνει, αρχίζοντας με κάτι απλό. Δείξτε του με πολύ ξεκάθαρο τρόπο, ίσως επαναλαμβάνοντας ένα απλό βήμα αρκετές φορές και στη συνέχεια δώστε του την ευκαιρία να το κάνει μόνο του. Πριν το καταλάβετε, θα θέλει να τα κάνει όλα μόνο του. Εάν είναι πολύ κουρασμένο και δεν θέλει να δοκιμάσει, σε αυτήν την περίπτωση είναι προτιμότερο να το κάνετε εσείς για εκείνο. Σιγά – σιγά θα αρχίσει να μαθαίνει να ντύνεται μόνο του και να απολαμβάνει την όλη διαδικασία. Και μία φιλική συμβουλή, μην επαινείτε υπερβολικά την παραμικρή του κίνηση, ή σε αντίθετη περίπτωση, μη θυμώνετε μαζί του, εάν δεν θέλει να δοκιμάσει αυτό που μόλις του δείξατε. Όταν σας πιέζει ο χρόνος, εξηγήστε στο παιδί σας ότι σήμερα θα το βοηθήσετε, διότι πρέπει να βρίσκεστε κάπου μια συγκεκριμένη ώρα.

Πώς μπορώ να βεβαιωθώ ότι όλοι έχουν την ίδια προσέγγιση;

Έχω ξοδέψει πολύ χρόνο στο να προσπαθώ να δείξω στον γιο μου πώς να ντύνεται μόνος του και για κάποιο διάστημα σημείωνε αρκετή πρόοδο και έδειχνε πραγματικά ενθουσιασμένος, όταν μπορούσε να βάλει μόνος του τα παπούτσια του. Τώρα που έχω επιστρέψει στη δουλειά μου, το πρόσωπο που τον φροντίζει τα κάνει όλα γι’ αυτόν και πλέον έχει αρχίσει να αρνείται να κάνει οτιδήποτε μόνος του. Όταν του προτείνω να φορέσει τα παπούτσια του για να βγούμε έξω, απλά μου δείχνει τα πόδια του, σηκώνοντάς τα ψηλά λέγοντας «η μαμά να το κάνει». Πώς πρέπει να αντιδράσω;

Σίγουρα δεν θέλετε να δώσετε την εικόνα του ατόμου που δεν κάνει τίποτε για το παιδί του, αλλά εάν κάποιος άλλος αντί για εσάς κάνει τα πάντα γι’ αυτό, τότε πάλι δίνετε την ίδια εικόνα. Γι’ αυτό είναι πολύ σημαντικό όλοι όσοι φροντίζουν το παιδί να είναι συνεπείς στην αντιμετώπισή του, ιδίως όταν αυτό είναι μικρό. Μια καλή λύση είναι να θέτετε μικρούς στόχους, πάνω στους οποίους θα δουλεύετε όλοι μαζί κάθε εβδομάδα . Για παράδειγμα, αν το παιδί σας κατάφερε να βάλει τις κάλτσες, το πουλόβερ ή το πανωφόρι του μέχρι το τέλος της εβδομάδας. Συνεργαστείτε με το άλλο άτομο για το ποια τεχνική θα ακολουθήσετε, ώστε να βοηθήσετε το παιδί να τα καταφέρει, και να συζητάτε στο τέλος κάθε μέρας τι δούλεψε και τι όχι.

Δεν είμαι σίγουρη αν υπάρχει πρόοδος ή όχι.

Έχω ακολουθήσει τα απλά αυτά βήματα, ούτως ώστε να βοηθήσω το παιδί μου να ντύνεται μόνο του. Υπάρχουν μέρες που τα καταφέρνει περίφημα, για παράδειγμα μπορεί και φοράει τα παπούτσια και το πανωφόρι του, αλλά υπάρχουν και μέρες που δυσκολεύεται να κάνει οτιδήποτε μόνο του. Γιατί συμβαίνει αυτό; Προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή μου ή είναι κάτι φυσιολογικό;

Επειδή ο ρυθμός της ανάπτυξης των παιδιών δεν είναι κάθε μέρα ο ίδιος, έχουν κι αυτά τις μέρες τους. Έτσι, είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχουν μέρες που δεν μπορούν να επαναλάβουν αυτά που έκαναν την προηγουμένη. Ίσως αυτό συμβαίνει λόγω κόπωσης ή γιατί θέλουν να τραβήξουν την προσοχή σας. Όλοι έχουμε τις καλές και τις κακές μας μέρες, ακόμη κι εμείς οι ενήλικες, και είναι απολύτως θεμιτό να του προσφέρετε λίγη περισσότερη βοήθεια, όταν δείχνει πως την έχει ανάγκη. Εάν μπορείτε, προσφέρετε μόνο την βοήθεια που χρειάζεται σε αυτό που κάνει, ίσα ίσα, δηλαδή, για να ξεπεράσει την δυσκολία και να συνεχίσει μόνο του. Είναι σημαντικό, η βοήθεια που δίνετε στο παιδί σας να αποτελεί μία θετική εμπειρία και για τους δύο σας και να μην καταλήγει σε διαπληκτισμό.

Το παιδί μου δεν επιλέγει τα ρούχα του, σύμφωνα με το δικό μου σκεπτικό.

Το παιδί μου, πραγματικά ενθουσιάζεται να επιλέγει μόνο του τα ρούχα που θα φορέσει, κάτι που κάνει την όλη διαδικασία του πρωινού ξυπνήματος πιο εύκολη. Μερικές φορές θέλει να φορέσει κάτι που δεν είναι κατάλληλο για την έξοδό μας. Για παράδειγμα, θέλει να φορέσει το καλό της φόρεμα για να πάμε στο πάρκο, ή το καλοκαιρινό της φόρεμα, όταν έξω έχει παγωνιά. Τι πρέπει να κάνω; Προσπαθώ να της προτείνω τα κατάλληλα για την περίσταση ρούχα, από τα οποία μπορεί να διαλέξει, χωρίς όμως μεγάλη επιτυχία, γιατί συχνά κολλάει με κάτι άλλο. Δεν μου φαίνεται σωστό να της αφήνω τόσο μεγάλα περιθώρια επιλογής και πρωτοβουλίας.

Αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα του πώς η προετοιμασία είναι το κλειδί της επιτυχίας. Πρέπει να έχετε βεβαιωθεί ότι τα ρούχα που βρίσκονται στην ντουλάπα είναι κατάλληλα, ούτως ώστε ό,τι και να επιλέξει να σας βρίσκει σύμφωνη. Απομακρύνετε τα καλά φορέματα (σε άλλη ντουλάπα) και επαναφέρετέ τα μόνον όταν αρμόζει η περίσταση. Απομακρύνετε τα καλοκαιρινά ρούχα κατά τους χειμερινούς μήνες, αφήστε στην ντουλάπα μόνο τα κατάλληλα και ας διαλέξει ό,τι θέλει. Φυσικά, ακόμα και σε αυτήν την περίπτωση μπορεί οι χρωματικοί συνδυασμοί που κάνει το παιδί σας να μην είναι του γούστου σας, αλλά αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να αποδεχθείτε!